[vc_row][vc_column][vc_empty_space woodmart_hide_large=”0″ woodmart_hide_medium=”0″ woodmart_hide_small=”0″ woodmart_hide_extra_small=”0″][vc_column_text woodmart_inline=”no” text_larger=”no”]
ضرورت توجه به سلامت روان کودکان
گاهی اوقات شناخت بهترین راه برای دوست داشتن و تربیت فرزندان دشوار است. گاهی متوجه رفتارهایی می شوید که شما را متحیر یا دلخور می کند و یا حتی می ترساند. برای آگاهی از نحوه عملکرد تربیتی و برخورد با کودکان باید اطلاعات مفیدی در زمینه بهداشت روان بدست آورد.سلامت یا بهداشت روان عبارت از نحوه تفکر ، احساس و عملکرد ما به منظور رویارویی با موقعیت های زندگی است.
بهداشت روان در بردارنده نوع نگاه ما به خودمان ، زندگی مان و افرادی است که آنها را می شناسیم و به آنها علاقمندیم.همچنین به تعیین اینکه چطور استرس را کنترل کنیم ، با دیگران ارتباط برقرار سازیم ، گزینه های خود را ارزیابی کنیم و انتخاب نماییم کمک می کند.سلامت روان هم مانند سلامت جسم در هر مرحله ای از زندگی حائز اهمیت است.
تعریف سلامت روان و کودک سالم
سلامت روان به معنی نداشتن اختلال های شخصیت و تعارض های اخلاقی و داشتن احساس خوشایند در زندگی، دور بودن از اضطراب، استرس و تجربه حال خوب. این تعریف ساده از سلامت روان باعث میشود با نگاهی به خودمان و یا کودکمان متوجه شویم از سلامت روان برخورداریم یا خیر. البته که یک نگاه تخصصی و حرفه ایی به این موضوع فقط به وسیله یک روانشناس مجرب صورت میگیرد و نه خود ما. زیرا در خیلی از شرایط افرادی که سلامت روان ندارند، فرض میکنند این دیگران هستند که آنها را آزار میدهند و نمیگذارند احساس خوشایندی داشته باشند.
بهداشت روان یا سلامت روان جدا از بهداشت جسمی و عمومی نیست زیرا بسیاری از شاخص هایی که نشان از سلامت روان دارند، جسمی هستند. به ندرت پیش می آید که فرد وضعیت جسمی غیرطبیعی داشته و سلامت جسم او مختل شده باشد اما از نظر روان هیچ مشکلی نداشته و کاملاً در وضعیت مناسب و مطلوبی باشد. بنابراین پایه بهداشت روان را باید در سلامت جسم کودک جستجو کرد وضعیت تغذیه، زمان بندی خواب، فعالیت های ورزشی مناسب با سن می تواند پایه ای برای بهداشت روان محسوب شود. سازمان بهداشت جهانی در تعریف سلامت روان چنین می گوید: رفاه کامل جسمی، روانی و اجتماعی و نه فقط فقدان بیماری، خلاقیت و خودشکوفایی.
اهمیت خانواده در ضرورت توجه به سلامت کودکان
خانواده نقش موثری در شکل گیری و حفظ سلامت روان در کودکان دارد. اگر والدین خود از مولفه های بهداشت روان برخوردار باشند می توانند آن را به فرزندان نیز انتقال دهند. مثلاً ارتباط سالم و موثر با دیگران در اجتماع، داشتن شغل مناسب و از عهده وظایف شخصی و اجتماعی برآمدن، توانایی معنی دادن به زندگی و داشتن علاقه و عشق به فرزندان و همسر در والدین می تواند بر شکل گیری بهداشت روانی کودک تأثیر بگذارد. کودک وقتی رفتار و عکس العمل صحیح والدین را مشاهده کند از آنها الگو برداری می کند.
همیشه به کودکان خود عزت نفس بدهید و راهها تقویت آن به شرح زیر هست:
تشویق و تمجید:
عباراتی مانند «تو باهوش ترین فرد در مدرسه هستی» کمکی به رشد عزت نفس فرزندتان نمی کند، از تشویق و تمجید فرزندتان به انجام کارهایی که کنترلی بر آنها ندارد مانند میزان هوش پرهیز کنید؛ از تلاش و کوشش او در انجام وظایف تمجید کنید و هرگز در تمجید و تعریف ها اغراق نکنید.
استقلال طلبی:
فرصت استقلال را برای فرزندتان مهیا کنید، کودکان نسبت به استقلال و مستقل بودن در انجام وظایف شان احساس خوبی دارند، بنابراین اینکه والدین بتوانند شیوه لباس پوشیدن را به فرزندشان آموزش دهند و یا ضمن اعتماد، او را در تهیه یک ساندویچ خانگی یاری کنند، حس خوبی را در کودکان به وجود آورده و این باعث می شود که کودکان شایستگی خود را در انجام وظایف به والدین نشان دهند.
رشد کلامی:
زمانی که فرزندتان می گوید «من در درس ریاضی هیچگاه موفق نخواهم بود»، والدین باید او را تشویق کرده و حتی موفقیت جزیی او را مورد تمجید قرار دهند، اما این جملات به رشد کلامی کودک کمکی نمی کند؛ زمانی که فرزندتان افکار منفی نسبت به خودش دارد و گاهی این سوال را مطرح می کند که برای بهتر شدن چه کاری باید انجام دهد، به فرزندتان کمک کنید که نتایج موفقیت آمیز را به تصویر بکشد.
رشد مهارت های جدید:
به فرزندتان کمک کنید تا استعدادها و علایقش را کشف کند؛ او را در انجام فعالیت ها مشارکت دهید و تشویق کنید تا با سختکوشی، کار را به بهترین شیوه ممکن انجام دهد.
بازی با والدین:
کودکی که دارای سلامت جسمی و روانی است، نیاز به بازی دارد؛ به راستی بزرگسالان نیز نیاز به بازی دارند، بنابراین هم اکنون کار و سایر وظایفتان را کنار بگذارید و فقط روی فرزندتان متمرکز شوید و قدری از زمان روزانه خود را را صرف فرزندتان کنید.
برخی از راهکار های کلی در زمینه سلامت کودکان:
– این نکته بسایر حائز اهمیت است که فرزند تان راتشویق کنید احساسات خود را ظاهر کند.اجازه دهید بداند که همه افراد ، درد ، ترس ، خشم و اضطراب را تجربه می کنند. به او کمک کنید عصبانیت خود را بگونه ای مثبت ظاهر کند بدون آنکه متوسل به خشونت شود.
– احترام و اعتماد متقابل را ایجاد کنید. صدای خود را برای او بلند نکنید حتی زمانی که با او توافق ندارید. راههای ارتباطی را باز نگه دارید.
– به حرفهای فرزنداتان خوب گوش دهید. از کلمات و اصطلاحاتی استفاده کنید که برای او قابل فهم باشد.او را به سوال کردن ترغیب نمایید. کاری کنید با شما راحت باشد و مایه دلگرمی اش باشید. تمایل خود را برای صحبت در باره هر موضوعی با او ، نشان دهید.
– به مهارت های خود تان برای حل وکنار آمدن با مشکلات رجوع کنید. آیا شما مثال خوبی در این مورد هستید؟ اگر احساسات و عملکرد فرزندتان مایه دستپاپچگی شما شده یا قادر به کنترل خشم و ناامیدی خودتان نیستید ، کمک بجویید.
چه مهارت هایی میتواند بر حفظ سلامت روان کودک موثر باشد؟
- باید به کودک خودپذیری را آموزش دهیم. اینکه به خود دید مثبت داشته باشد و از عزت نفس برخوردار باشد.
- پذیرش اجتماعی (داشتن نگرش های مثبت نسبت به دیگران در عین حالی که به تفاوت ها و پیچیدگی های دیگران اعتراف دارد و آنها را هم می پذیرد)
- کمک به رشد و تکامل و از قوه به فعل درآوردن نیروهای ذاتی کودک و دوستی و تحمل نسبت به همسالان بدون تاثیر پذیری بی قید شرط و آموزش تفکر نسبت به رفتارها و خواسته های همسالان.
- اگر نیازهای روانی کودک در نهاد خانواده تامین شود و والدین به تاثیر رفتارهای خود بر کودک و بهداشت روانی او آگاه باشند و از مولفه های بهداشت روان آگاه باشند می توانند با آموزش به موقع مهارت های زندگی شکل گیری و حفظ بهداشت روانی کودک را تضمین کنند. اگر کودک به موقع از آموزش ها برخوردار شود می توان اطمینان حاصل کرد که در دوره نوجوانی از رفتارهای پرخطر مصون بماند.
نتیجه: والدین وظایف خطیری در تربیت کودک دارند که از جمله این وظایف شکل دهی و حفظ بهداشت روانی کودک است که متناسب با سن به کودک آموزش داده می شود.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
